W świadomości społecznej martwe drzewo stanowi zbędny element w środowisku, a w przypadku pozostawienia całych drzew do całkowitego obumarcia nawet jest określane marnotrawstwem, a nawet sabotażem gospodarczym.

 Jednakże dla ekologów i leśników sprawa jest oczywista – ze względów przyrodniczych martwe drewno, a właściwie drewno martwych drzew w lesie być musi. Zasadniczym problemem jest tylko ile go powinno być na jednostkę powierzchni danego ekosystemu leśnego, a także jego „jakość”. I tu ścierają się dwa zasadnicze nurty myślowe: według ekologów liczy się przede wszystkim ilość (im więcej tym lepiej!), dla leśników ważna jest też jego jakość (posusz jałowy i czynny, wywroty i złomy). Dlatego wszystkie środowiska, którym ta tematyka jest bliska spotkały się w Leśnym Zakładzie Doświadczalnym w Rogowie na corocznej konferencji z cyklu Aktywne Metody Ochrony Przyrody w Zrównoważonym Leśnictwie.

Konferencję zorganizowała SGGW – Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej LZD w Rogowie i Wydział Leśny SGGW we współpracy z DGLP. W tym otwartym forum wiedzy i myśli wzięło udział ok. 250 osób reprezentujących Lasy Państwowe, RDOŚ, parki narodowe i krajobrazowe, środowiska naukowe, instytucje i urzędy publiczne oraz organizacje pozarządowe związane z aktywną ochroną przyrody w lasach. Konferencję poprowadził kierownik CEPL w Rogowie Dariusz Anderwald.

Więcej: “Trybuna Leśnika” nr 7-8/2014 

Zapraszam do obejrzenia zdjęć w FOTOGALERII>>>